AERINUS Color

AERINUS Color

Graecis τὸ ἀερίζον χρῶμα, idem cum caelino seu caeruleo, liquidus in translucido est: Ovid. l. 3. Art. Am. v. 173.

Aeris ecce color, tum cum sine nubibus aer,

Nec tepidus pluvias concitat Auster aquas.

Et talis est flante Boreâ. Hinc aerinae oves, apud Tertullian. de Habitu Mul. Non placet Deo, quod ipse non produxit, nisi si non

patuit purpureas et aerinas oves nasci iubere. Ubi male vulgo Earinas excudunt et virides interpretantur, quô nomine color nullus dictus est. Variis enim coloribus florum Ver pingitur, non solô viridi herbarum. Caelina vestis, pro eodem, Cypriano. Sic ἀεριζουσα ἴατπις Graecis et caelina eadem, quae videl. caelo autumnali matutino similis, Boreas quoque, ob causam praefatam vocata; Turkesia hodie dicitur. Quae gemma felix habetur et boni ominis eriamnum: olim etiam pro amuleto gestata est. Hinc Dionysius Η᾿ερόεσσαν ἴαπιν canit esse,

Ε᾿κθρὴν Ε᾿μτούτητι καὶ ἄλλοις ἐιδώλοισι.

Inimicam Empusis aliisque spectris.

Orpheus ἀερόχροον ἴατπιν vocat et multa die Aerinae Iaspidis potentia ac felicitate narrat etc. In paederote vero gemma, non usitatum hunc aerinum, sed suô quôdam modô viridem magis, quam caeruleum aeris colorem, commendat Plin. l. 37. c. 9. Vide Salmas. ad Solin. p. 202. et 566.